Zakup towaru w Polsce od kontrahenta z UE

Firma polska zakupiła towar od kontrahenta z Litwy. Towar w momencie zakupu znajdował się w magazynie litewskiej firmy w Polsce, w związku z czym polska firma rozliczyła VAT w kolumnach 32 i 33 deklaracji VAT jako dostawę towarów, dla której podatnikiem jest nabywca. Urząd skarbowy przysłał jednak wezwanie do korekty i nakazał rozliczyć zakup jako WNT. Czy miał rację?

Z pytania wynika, że towar znajduje się w Polsce w magazynie litewskiej firmy. Zakładamy więc, że został on sprowadzony z Litwy do Polski przez samego kontrahenta litewskiego (lub na jego rzecz). Ponadto rozumiemy również, że skoro magazyn należy do kontrahenta z Litwy, to w sensie prawnym towar w tym magazynie również należy do litewskiej firmy. Oznacza to, że polska firma - tak jak twierdzi Czytelnik - zakupiła towar już w Polsce, z magazynu tutaj położonego.

Tym samym należałoby przyjąć, że towar z Litwy do Polski został przemieszczony przez kontrahenta litewskiego w ramach tzw. "przemieszczenia nietransakcyjnego", o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W takiej sytuacji to dostawca zagraniczny (podatnik litewski) powinien w Polsce rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które fizycznie przemieścił z terytorium Litwy do Polski. Tym samym podmiot ten powinien zarejestrować się w Polsce i tu rozliczyć WNT. Jedynym wyjątkiem, wyłączającym obowiązek rejestracji dla firmy litewskiej, byłoby zastosowanie szczególnej procedury składu konsygnacyjnego (art. 12a ustawy o VAT), co oznaczałoby, że obowiązek rozliczenia WNT z tytułu tej transakcji rzeczywiście ciążyłby na Czytelniku. Zakładamy jednak, że ta sytuacja w opisywanym przypadku nie ma miejsca (nie tylko dlatego, że Czytelnik o niej nie wspomina, ale nie są również spełnione warunki do zastosowania tej szczególnej procedury, tj. towary przewiezione z Litwy nie znajdują się w magazynie konsygnacyjnym prowadzonym przez Czytelnika, lecz w magazynie litewskiej firmy, a towary nie są pobierane z magazynu w toku powadzonej produkcji).

Powyższe oznacza, że sprzedaż towaru na rzecz polskiej firmy, która ma już miejsce po WNT dokonywanym w ramach nietransakcyjnego przemieszczenia przez firmę litewską (Czytelnik nie jest stroną takiego przemieszczenia), podlega opodatkowaniu w Polsce na zasadach ogólnych, tj. stanowi dostawę krajową, a nie WNT. Jeżeli zatem dostawca litewski zarejestrowałaby się w Polsce z tytułu dokonanego WNT nietransakcyjnego (do czego jest zobowiązany), to wówczas mógłby wystawić Czytelnikowi polską fakturę z naliczonym VAT - dokumentującą sprzedaż towarów na rzecz Czytelnika w Polsce.

W przedstawionym stanie faktycznym, jak rozumiemy, firma litewska nie ma w Polsce siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowana w Polsce na potrzeby VAT. Oznacza to, że do rozliczenia podatku z tytułu sprzedaży towaru na rzecz Czytelnika (ale nie dokonanego przemieszczenia nietransakcyjnego traktowanego na równi z WNT) obowiązany jest Czytelnik, który w złożonej deklaracji powinien wykazać z tego tytułu dostawę, dla której podatnikiem jest nabywca.

Należy zatem uznać, iż organ podatkowy nie ma racji, wzywając Czytelnika do złożenia korekty deklaracji i rozliczenia dokonanego zakupu jako transakcji WNT. Czytelnik postąpił zatem prawidłowo, rozliczając zakup w przedstawiony przez siebie sposób.