A A A

Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 36 (935) z dnia 20.12.2016

Stawka VAT dla WDT a wykazanie transakcji w informacji podsumowującej - wyrok WSA

W informacji podsumowującej wykazuje się tylko taką wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 0%.

(wyrok WSA we Wrocławiu z 30 sierpnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 585/16, orzeczenie nieprawomocne)

Rozpatrywana przez sąd sprawa dotyczyła spółki, która zajmowała się sprzedażą towarów (tu: złota). Spółka była zarejestrowana do transakcji unijnych wyłącznie w Polsce (nie posiadała właściwego i ważnego numeru identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadanego przez inne państwo członkowskie niż Polska). Towary były wywożone na teren Niemiec w celu przerobu. Zdarzało się, że towar nie był powrotnie przywożony do kraju, jeżeli spółka zdecydowała się na jego sprzedaż na terenie Niemiec.

Wątpliwości spółki dotyczyły sprzedaży towarów na terenie Niemiec na rzecz innego polskiego podatnika (zarejestrowanego jako podatnik VAT-UE na terenie Polski). Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy spółka posiadała w swojej dokumentacji dowody, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju na terytorium Niemiec.

Spółka uważała, że transakcję zawartą na takich warunkach można uznać za WDT i należy ją wykazać w informacji podsumowującej.

Stanowisko organu podatkowego

Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Przyznał, że art. 13 ust. 3 ustawy o VAT rozszerza pojęcie WDT na czynności, które nie mają charakteru czynności dwustronnych. Przez WDT uznaje się bowiem także czynności polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego państwa członkowskiego, w którym mają posłużyć do działalności gospodarczej podatnika. W przypadku takiej transakcji (uznanej za WDT - tzw. nietransakcyjne przemieszczenie towarów) polski dostawca pełni równocześnie rolę nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. W związku z powyższym organ uznał, że dokonane przemieszczenie (z Polski na terytorium Niemiec) towarów, które zostały po przemieszczeniu sprzedane, stanowi dla spółki WDT.

Ponadto organ podatkowy - powołując się na art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - wskazał, że transakcję polegającą na przemieszczeniu własnych towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego należy wykazać w informacji podsumowującej, jeżeli zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT (tj. warunki do zastosowania dla WDT stawki VAT w wysokości 0%). Zerowa stawka VAT przysługuje natomiast m.in. w przypadku dokonania dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Ponieważ jednak spółka nie posiadała NIP nadanego przez inne państwo członkowskie niż Polska (tu: Niemcy), to nie został spełniony jeden z ustawowych warunków do zastosowania dla WDT stawki VAT w wysokości 0% (patrz: art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). W związku z tym, organ podatkowy uznał, że transakcji tej spółka nie powinna wykazywać w informacji podsumowującej.

Rozstrzygnięcie WSA

Sąd przychylił się do stanowiska organu podatkowego, zgodnie z którym dokonane przez spółkę przemieszczenie towarów (z Polski na terytorium Niemiec), które zostały po przemieszczeniu sprzedane, stanowi WDT (na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy o VAT).

WSA podkreślił, że podmiot prowadzący działalność gospodarczą uprawniony jest do dokonywania dostawy towarów (świadczenia usług) nie tylko na terytorium swojego kraju, ale także na terenie innych państw członkowskich. W celu zaś zapewnienia jednolitego systemu opodatkowania dokonywanych poza terytorium kraju transakcji, podmioty te zobowiązane są do rejestracji jako podatnicy podatku od wartości dodanej, na terytorium danego państwa członkowskiego. Nie ma bowiem przeszkód, aby jeden podmiot był zarejestrowanym podatnikiem w kilku państwach członkowskich.

Ponadto, zdaniem WSA, podatnik obowiązany jest składać w urzędzie skarbowym informację podsumowującą dotyczącą WDT w sytuacji, gdy do przedmiotowej dostawy stosuje się stawkę 0% VAT. Warunkiem zaś zastosowania tej preferencyjnej stawki jest m.in. dokonanie dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Ostatecznie WSA uznał, że aby stosować stawkę 0% VAT dla WDT, nabywca (tu: spółka) winien posiadać numer identyfikacji nadany mu przez państwo członkowskie inne niż Polska. Ponieważ zaś obowiązek składania informacji podsumowującej dotyczy tylko transakcji ze stawką 0% VAT, to skoro podmiot gospodarczy nie jest uprawniony do skorzystania z preferencyjnej stawki VAT 0% dla WDT, to nie jest on również zobowiązany do złożenia informacji podsumowującej.

Od redakcji:

Wywóz towaru do innego kraju UE w celu jego przerobu generalnie jest wykluczony z WDT na podstawie art. 13 ust. 4 pkt 6 ustawy o VAT. W rozstrzyganej przez sąd sprawie doszło jednak do WDT, gdyż po wykonaniu prac na towarach nie były one z powrotem przemieszczone na terytorium Polski (pozostały w Niemczech).

Stawka VAT dla WDT a wykazanie transakcji w informacji podsumowującej Należy mieć ponadto na uwadze wyrok TSUE z 27 września 2012 r. w sprawie C-587/10, w którym Trybunał uznał, że podatnik miał prawo do zastosowania stawki 0% dla WDT, pomimo że w momencie dostawy nabywca nie posiadał ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Tożsame stanowisko prezentują także organy podatkowe.

Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 20 stycznia 2015 r., nr IPPP3/443-1049/14-2/KB stwierdził, że prawo do zastosowania stawki 0% zależy od tego, czy faktycznie doszło do WDT (na podstawie elementów obiektywnych, takich jak fizyczne przemieszczenie towarów pomiędzy państwami, a nie wyłącznie od spełnienia obowiązków formalnych). W związku z tym stanowisko WSA zabraniające stosowanie stawki 0% dla WDT w związku z brakiem rejestracji nabywcy (tu: będącego jednocześnie dostawcą) na potrzeby VAT-UE w innym kraju UE (tu: w Niemczech) wydaje się zbyt restrykcyjne.